Ads 468x60px

Wednesday, February 12, 2014

ប្រវត្តិ និងអត្ថន័យនៃបុណ្យមាឃបូជា


មាឃបូជា គឺជា​ពិធីបុណ្យ​មួយ​យ៉ាង​ដែរ ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​នាំគ្នា​ប្រារព្ធ​ធ្វើ​នៅ​ថ្ងៃ​ពេញ​បូរ​មី ខែមាឃ​ ។ គេ​កំណត់​យក​ថ្ងៃ​ពេញ​បូរ​មី ​(១៥​កើត​) ខែមាឃ ​ព្រោះ​ថ្ងៃខែ​នេះ​ទាក់​ទង​នឹង​ពុទ្ធប្រវត្តិ​ដូច​ពិសាខបូជា​ដែរ​ ។ គឺនៅ​ថ្ងៃ​ពេញ​បូរ​មី ខែមាឃ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ដំបូង​ ដែល​ព្រះពុទ្ធ​បាន​ត្រាស់ដឹង (​ក្នុង​ព្រះ​ជន្មាយុ​៣៥​វស្សា​) មាន​មហាសន្និបាត​មួយ ដែលមាន​ព្រះអរហន្ត​១២៥០​អង្គ (​ក្រុម​បុរាណ​ជដិល​១០០០ ក្រុម​អគ្គ​សា​វ័ក២៥០)​។ នៅពេល​ជួបជុំគ្នា ព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សម្តែង ឱវាទប្បាតិមោក្ខ ហើយ​ទ្រង់​តែងតាំង ព្រះសារីបុត្រ​ជាបឋម​សាវ័ក​ព្រះ មោ​ក្គ​ល្លាន​ជា​ទុតិយ​សា​វ័ក ​។ 



ក្នុង​បច្ឆិមវ័យ លុះ​ព្រះជន្ម​គម្រប់​៨០​វស្សា មុន​ថ្ងៃ​បរិ​ព្វា​ន​ ៣​ខែ គឺ​នៅ​ថ្ងៃពេញបូណ៌មី​ខែមាឃ មាន​ក្រុម​មារ​មក​និមន្ត​ព្រះពុទ្ធ​ឱ្យចូល​និ​ពា្វ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ឆ្លើយ​ប្រាប់​មារ​ថា ព្រះ​អង្គ​នឹង​ទ្រង់បរិ​ព្វា​ន​នៅ​៣​ខែ​ទៀត គឺ​ដល់​ថ្ងៃពេញបូណ៌មី ខែ​ពិសាខ​ខាងមុខ​។ នៅពេល​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ដាក់ ព្រះ​ជន្មាយុ​សង្ខារ​នោះ មានការ​កក្រើកញាប់ញ័​រ​ផែនដី​យ៉ាងខ្លាំង ព្រមទាំង​ផ្គរលាន់​កងរំពង ផ្ទៃមេឃ​ ។ អាស្រ័យ​ដោយ ថ្ងៃពេញបូណ៌មី​ខែមាឃ​ជា​ថ្ងៃ​អស្ចារ្យ​២​បែបនេះហើយ (​ប្រជុំ​អរហន្ត និង​ដាក់​អាយុសង្ខារ​) បានជា​ពុទ្ធបរិស័ទ​នាំគ្នា​រៀបចំ​គ្រឿង​សក្ការៈបូជា​ព្រះ​រតនត្រ័យ​រំលឹក ដល់​ថ្ងៃ​ខួប​នោះ​ជា​ប្រពៃណី​។ នៅ​ប្រទេស​ខ្មែរ​គេ​ផ្តើមធ្វើ​បុណ្យមាឃបូជា​នៅ​ឆ្នាំ​ប្រហែល​គ្នា នឹង​បុណ្យពិសាខបូជា​ដែរ​ ។​

ពិធីបុណ្យ​មាឃបូជា ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​នៅពេល​យប់​ក្នុង​វត្ត​អារាម​នីមួយៗ​ ។ តាម​ទំនៀម​ពុទ្ធបរិស័ទ ត្រូវ​ដើរ​ប្រទក្សិណ​ព្រះវិហារ​៣​ជុំ​សិន​មុននឹង​ចូល​ ។ គេ​យក​ទេយ្យវត្ថុ​រៀប​ដាក់​នៅមុខ​ពុទ្ធរូប រួច​អុជ​ទៀនធូប​ ។ លុះ​ជួបជុំគ្នា​ហើយ​ព្រះសង្ឃ​១​អង្គ​ដែល​ចាស់​វង្សា​ជាងគេ​សូត្រ​សិក្ខាបទ​ ។ បន្ទាប់មក​ព្រះសង្ឃ​២​អង្គ ដែល​គង់​នៅមុខ​ទេយ្យវត្ថុ​សូត្រ​សរ​សើរ គុណព្រះពុទ្ធ​ (​ពុទ្ធគុណ​) លុះ​ចប់​អត្ថបទ​ខាងដើម ព្រះសង្ឃ​ត្រូវ​សម្តែង​ទេសនា អំពី​ជីវប្រវត្តិ​របស់​ព្រះពុទ្ធ​។ ការសូត្រ ពុទ្ធគុណ និង​សម្តែង​ទេសនា​ប្រព្រឹត្តិ​ឆ្លាស់គ្នា​រហូតដល់​អា​ធ្រា​ត្រកាល​រហូតដល់​ភ្លឺ​ ។ ពេលនោះ គេ​ប្រគេន​យាគូ​ដល់​ព្រះសង្ឃ​ដើម្បី​បញ្ចប់​ពិធីបុណ្យ​ ៕



0 សូមផ្តល់នូវអនុសាសន៍ដើម្បីរិះគន់...: